گزارش دیده بان رسانه ها

مقدمه: انتخابات ریاست جمهوری و شوراهای ولایتی افغانستان چنانچه پیشبنی میشد برای خبرنگاران و رسانه های افغانستان خالی از چالش نبود. دیده بان رسانه های افغانستان آماری را که ثبت کرده است به بیش از27 مورد خشونت علیه خبرنگاران میرسد که از دوماه قبل از انتخابات یعنی از شروع زمان رسمی مبارزات انتخاباتی نامزدان ریاست جمهوری و شوراهای ولایتی الی بعد از پروسه ی رای دهی بالای خبرنگاران در افغانستان اعمال شده که اینبار نیز بیشترین خشونت ها از سوی حکومت افغانستان بالای خبرنگاران صورت گرفته است. کارکرد رسانه های آزاد در آگاهی دهی به مردم در مورد انتخابات از سوی برخی از نامزدان ریاست جمهوری و همچنان کمیسیون رسانه های کمیسیون مستقل انتخابات مورد ستایش قرار گرفت. این گونه اقدامات میتواند پیکر تازه بنا یافته ی دیموکراسی در افغانستان را شدیداً آسیب برساند و از سوی دیگر چنین اقدامات غیرمسوولانه ی برخی از هواداران نامزدان انتخابات ریاست جمهوری افغانستان با عث شد تا خبرنگاران کمتر حاضر شوند تا به محلات دوردست کشور سفر نموده و پروسه ی رای دهی را تحت پوشش قرار دهند. درگزارش کنونی ویژۀ دیده بان رسانه ها با در نظرداشت موارد فوق به این گزارش های خبری مربوط به خبرنگاران و رسانه ها پرداخته ایم. 1. رسانه های آزاد و پوشش انتخابات افغانستان بیشتر از 30 کانال تلویزیونی، 90 دستگاه رادیویی و ده ها نشریه ی چاپی، انتخابات افغانستان را تحت پوشش قرار دادند. این که این همه رسانه ها توانسته اند انتخابات را به صورت که لازم بود تحت پوشش قرار دهند و یا اینکه پاسخ قناعت بخشی به نیاز مندی های جامعه ارایه نموده اند یا خیر؟ قسیم اخگر، مدیر مسوول روزنامه 8 صبح، بصورت عمومی عملکرد رسانه ها در پوشش انتخابات را با در نظر داشت نو پابودن رسانه ها قناعت بخش میداند. وی در ادامه افزود: یک تعداد رسانه های دیداری و شنیداری که از امکانات خوبی برخوردار بودند، به اندازه کافی توانستند که انتخابات افغانستان را تحت پوشش قرار دهند اما رسانه های چاپی که ساحه ی کار و امکانات محدود در اختیار داشتند نیز تا حد امکان به نشر و چاپ مطالب مربوط به انتخابات پرداختند. شکیب سانح رییس رادیو زلا اف ام در ولایت کنر میگوید: برای اولین بار در ولایت کنر برنامه های زنده ی رادیویی نامزدان شوراهای ولایتی که به صورت میز گرد تهیه شده بود از طریق رادیو زلا اف ام به نشر رسید. وی میگوید:هر روز یک نامزد شورای ولایتی به استدیوی رادیو دعوت میگردید و به صورت زنده برنامه ها و نظریات وی بدون سانسور به نشر میرسید که مورد پسند قرار گرفت. به گفته ی آقای سانح با وجود اینکه کارت های ویژه برای نظارت از مراکز رای دهی از سوی کمیسیون مستقل انتخابات دریافت کرده بودند اما بنا بر عدم امینت کافی نتوانستند به مراکز رای دهی دوردست ولایت کنر شرکت کنند و از مراکز رای دهی گزارش دهی کنند. همچنین مبینه خیر اندیش، مسوول رادیو رابعه بلخی که کاملاه توسط بانو ها درشهر مزار شریف اداره میگردد نیز از پوشش انتخابات توسط این رادیو ابراز رضایت نموده میگوید: در زمان مبارزات انتخاباتی نامزدان ریاست جمهوری و شوراهای ولایتی و در جریان رای دهی، رادیو رابعه بلخی نقش فعالانه ی را ایفا نمود از جمله برگزاری میز گرد ها، دعوت نامزدان یا مسوولان کمپاین نامزدان به استدیوی رادیو و نظریات مردم از مهم ترین برنامه های رادیو رابعه بلخی بود. خانم مبینه از یک سلسله مشکلات که در جریان نشرات ویژه ی انتخاباتی با آن روبرو شد یاد آوری کرد، از جمله؛ عدم ارایه ی معلومات از سوی مسوولین کمیسیون مستقل انتخابات به رسانه ها که به گفته ی وی شنونده های رادیو در تماس های شان از دیر باز شدن مراکز رای دهی از وقت معینه ی آن و دیگر مشکلات تخنیکی مراکز رای دهی شکایت داشتند و زمانیکه از طریق رادیو به دفتر ساحوی کمیسیون مستقل انتخابات تماس گرفته میشد، به گفته ی خانم مبینه به سوالات شان پاسخ اراه نمیشد. خانم م مبینه میگوید گزارشگران این رادیو بنا بر نا امنی های احتمالی نتوانستند از برخی ولسوالی های ولایت بلخ گزارش تهیه نمایند. در همین حال شماری از نامزدان ریاست جمهوری نیز از کارکرد رسانه ها در انتخابات قدردانی کردند، از جمله حامد کرزی یک روز بعد از برگزاری انتخابات در یک نشست خبری از تمام رسانه های ملی و بین المللی ابراز خرسندی نموده تشکری کرد. بشیر احمد بیژن یک دیگر از نامزدان ریاست جمهوری، ضمن سپاسگذاری از رسانه ها و خبرنگاران گلایه ی نیز دارد. آقای بیژن ایجاد تبعیض میان نامزدان ریاست جمهوری توسط مسوولین رسانه ها را شدیدا مورد انتقاد قرار داد. وی میگوید: برخی از رسانه ها با بکار گیری واژه ی نامزدان مطرح و غیر مطرح زمینه ساز تبعیض میان نامزدان شدند. به باور آقای بیژن، کاندید مطرح بعد از شمارش آرا شناسایی میشود اما در زمان مبارزات انتخاباتی کاربرد واژه ی کاندید مطرح و غیر مطرح تهدید آفرین بود که به گفته ی آقای بیژن شماری زیادی از نامزدان به شمول خود اش از مسوولین رسانه ها گله مند اند. اما قسیم اخگر، مدیر مسوول روزنامه 8 صبح، در مورد انتقاد آقای بیژن میگوید: کاربرد واژه ی نامزد مطرح و غیر مطرح از سوی رسانه ها، کار نادرست نبوده زیرا برخی از نامزدان ریاست جمهوری اصولا نمیدانستند خود را برای چه کاندیدا کرده اند. رسانه های گروهی یگانه عاملی بودند که از ابتدای روند انتخابات با پوشش وسیع مسایل انتخابات و پرداختن به زوایای مختلف آن و اطلاع رسانی وسیع و گسترده در سراسر مناطق کشور در آگاهی دهی و اطلاع رسانی به مردم و همین گونه در تشویق آنان به مشارکت همگانی نقش خود را ایفا کرده است. رسانه های افغانستان از لحاظ کمی و کیفی رشد خوبی نمودند، همچنان رسانه های افغانستان دومین تجربه از انتخابات را پشت سر گذشتاندند و موضوعات جدید برای اولین بار در رسانه ها مطرح شد، که به عنوان مثال: برای اولین بار در تاریخ افغانستان، نامزدان ریاست جمهوری در مناظره ی زنده ی تلویزیونی در مقابل مردم قرار گرفتند. نامزدان ریاست جمهوری وشوراهای ولایتی توانستند توسط رسانه ها خود را به مردم معرفی کنند، در غیر آن با توجه به وضعیت جغرافیایی افغانستان و بلند بودن میزان بی سوادی در کشور، معرفی نمودن این تعداد نامزدان کاری بود دشوار. بناً میتوان گفت: رسانه ها به صورت تدریجی جایگاه شان را در افغانستان پیدا می کنند، البته این کار بستگی به حمایت و پشتیبانی حکومت دارد تا از رسانه ها حمایت نموده و در برداشتن موانع از سر راه انکشاف رسانه ها اقدامات جدی تری را روی دست گیرند 2. بازداشت کوتاه مدت و لت و کوب خبرنگاران در روز انتخابات پانزده خبرنگار از رسانه های ملی و بین المللی بعد از آن از سوی پولیس در روز انتخابات برای حدود نیم ساعت بازداشت شدند که میخواستند از جریان برخورد پولیس با سه انتحار کننده ی که در یکی از منازل مسکونی در ناحیه هشتم شهر کابل پنهان شده بودند گزارش تهیه نمایند . ژورنالستان که از سوی پولیس توقیف شده اند از نظارت خانه ی پولیس در حوزه هشتم شهر کابل از طریق تلیفون به دیده بان رسانه ها تماس گرفته ادعا نمودند که پولیس با آنان از خشونت و بدرفتاری کارگرفته، حتا برخی آنان را مورد لت و کوب قرار داده و تمام تصاویر ثبت شده در کمره های شان را نیز پاک کرده است. جعفر هاند خبرنگار بی بی سی و رفیع حسین زاده، گزارشگر تلوزیزیون نورین از جمله دو خبرنگاری بودند که در یک تماس تلفونی به دیده بان رسانه ها گفت: پولیس حوزه هشتم کابل بعد از لت و کوب و بد رفتاری ما را زندانی ساخته اند، حتا این که به ما دشنام دادند. گفتنی است که یک روز قبل از برگزاری انتخابات، وزارت های خارجه و امور داخله ی افغانستان، طی اعلامیه های جداگانه ی از تمام رسانه های افغانستان خواستند، تا از نشر اخبار مربوط به حوادث امنیتی، خود داری کنند. مبادا این گزارشها مانع مشارکت مردم در انتخابات شود. این درخواست حکومت با واکنش تند خبرنگاران و رسانه ها روبرو شده و آنرا تلاش دولت برای نقض آزادی بیان تلقی نمودند. دیده بان رسانه های موسسه نی حمایت کننده ی رسانه های آزاد افغانستان؛ بازداشت شماری از خبرنگاران در کابل را محکوم میکند و این اقدام پولیس را خلاف قانون اساسی، اصول دیموکراسی و آزادی بیان میپندارد. اطلاع رسانی از وظایف اصلی خبرنگاران و رسانه ها بوده و هیچ ارگانی نمی تواند از آن جلوگیری نماید. بازداشت خبرنگاران در کابل توسط نیروهای امنیتی یک اقدام غیر قانونی بوده و هیچ مجوزی برای سلب آزادی این خبرنگاران وجود ندارد 3. شکایت شماری از خبرنگاران در ولایت غزنی از عدم دسترسی به معلومات تعداد از خبرنگاران ولایت غزنی از عدم ارایه معلومات مقامات حکومتی به رسانه ها در ولایت غزنی شاکی اند. آنها ادعا دارند که والی به تمام ولسوال ها توصیه کرده که تا ختم انتخابات با رسانه ها همکاری نشود. وحیدالله عمر یار خبرنگار رادیو دهکده در ولایت غزنی در مورد مشکلات ناشی ازعدم دسترسی به معلومات در ولایت غزنی، به دیده بان رسانه ها چنین گفت: این یک مشکل بزرگ است برای خبرنگاران زمانیکه خبرنگاران برای تهیه گزارش و جستجوی معلومات از مقامات حکومتی طلب معلومات نمایند مقامات حکومتی حاضر به گفتگو نمیشوند، فکر میکنم از جانب والی امر شده است تا جزئیات اخبار را بدسترس خبرنگاران ندهند. چندی قبل یک حادثه ی امنیتی رخ داده بود که در آن چهار پولیس کشته شده بودند ولی سخنگوی والی میگفت که دوتن کشته شده و زخمی هیچ ندارد من نمیدانم با نزدیک شدن انتخابات چرا مقامات حکومتی دست به چنین اقداماتی میزنند. در همین حال رحمت الله نیکزاد، خبرنگار آژانس اسوشیتد پرس در ولایت غزنی مشکلات که در زمینه اطلاع رسانی دارد چنین شرح داد. در این اواخر تایید خبر از سوی مقامات محلی در ولایت غزنی برای خبرنگاران به یک مشکل جدی مبدل شده است. وی از یک حادثه که طی آن چندین پولیس کشته و زخمی شده بود به گونه مثال یادآور شد، به گفته ی آقای نیکزاد، زمانیکه خواستند از حادثه تصویر برداری کنند توسط پولیس محل تا زمانی اجازه نیافتند که از مقامات بالایی اجازه اخذ کردند. آقای نیکزاد میگوید: از طرف مقام ولایت غزنی به تمام ولسوال ها و قومندان های امنیه ی ولایت غزنی دستور داده شده که اخبار به رسانه ها مورد تایید قرار نگیرد. آقای نیکزاد میگوید اگر وضعیت به همین منوال ادامه یابد، ما خبرنگاران ناگزیر هستیم ولایت را ترک نماییم. امان الله سلطانی خبرنگار رادیو امید جوان در ولایت غزنی یکی از خبرنگاران دیگری است که از عدم ارائه معلومات از سوی مقامات حکومتی شکایت نموده و در کنار آن یاد آور میشود که وی نمی تواند بدون هراس با والی غزنی مصاحبه نماید وی در ادامه گفت: چندی قبل میخواستم در مورد انتخابات و دلسردی مردم در پروسه ی رای دهی گزارش تهیه کنم، زمانیکه داخل محوطه ی ولایت شدم هراس داشتم که اگر در مورد مسایل امنیتی از والی بپرسم با چه عکس العمل والی روبرو خواهم شد از همین جهت گزارشم تا حال نا مکمل است؛ زیرا او (والی غزنی) بیشتر اوقات خبرنگاران را تهدید میکند، به همین دلیل تا حال در دل هراس دارم. اما سید اسماعیل جهانگیر، سخنگوی والی غزنی مشکل یاد شده را پخش ارقام نادرست از طریق رسانه ها دانسته گفت: مقام ولایت ولسوال های ولایت غزنی را از مصاحبه یا دادن معلومات به رسانه ها منع نکرده بلکه از آنها خواسته شده تا معلومات که مربوط به ولایت غزنی میشود بعد از تائیدی مقام ولایت در اختیار رسانه ها گذاشته شود. آقای جهانگیر از عملکرد رسانه ها و خبرنگاران در ولایت غزنی قدر دانی کرد و ادعای برخی از ژورنالستان مبنی بر برخورد نادرست والی با خبرنگاران را رد کرد. این درحالیست که مشکل عدم دسترسی به معلومات یکی از چالش های عمده در فراراه رسانه ها قرار دارد که اکثراً خبرنگاران و کارمندان رسانه یی با این مشکل دست و پنجه نرم میکنند. 4. قتل خبرنگار افغان در پاکستان تا اکنون هیچکسی در اتباط به قتل خبرنگار افغان جان الله هاشمزاده در شهر پشاور زمانیکه از منزل اش به طرف پشاور در حرکت بود، در يک حمله مسلحانه در مسير شاهراه تورخم پشاور به قتل رسيد دستگیر نگردیده است . در حالیکه هیچکسی مسوولیت قتل این باشنده بتی کوت ولایت ننگرهار را به عهده نگرفته است از دوستان و اقارب وی نقل شده است که هاشمزاده در گذشته از جانب اشخاص ناشناس چندین مرتبه تهدید به مرگ گردیده بود. موصوف در يک موتر فلاينکوچ سفر ميکرد، افراد مسلح که در موتر کرولا نشسته بودند؛ در منطقه سره کمر جمرود، هاشم زاده را از موتر پیاده کرده و با شليک گولوله وی را به قتل رساندند و در این حادثه یک تن دیگر نیز مجروح گردید.. اگر چه مسووليت قتل هاشمزاده را که باشنده ولسوالى بتى کوت ولايت ننگرهار بود ، کسى به عهده نگرفته است ؛اما بنا بر اضهارات دوستان و بستگان مرحوم هاشمزاده، وی چندی قبل توسط افراد ناشناس تهدید به مرگ شده بود. هاشم زاده از حدود چهار سال بدينسو به حيث خبرنگار آزاد با پژواک و از حدود ده ماه بدينسو با شبکه تلويزيونى شمشاد کار ميکرد. به همين ترتيب موصوف با يک شبکه ی تلويزيونى مشهور عربى به نام العربيه ، با آژانس خبرى امريکايى( اسوشيتد پرس)،و روزنامه های وحدت و سهار که به پشتو از پشاور نشر ميگرديد و شبکه تلويزيونى آريانا به حيث خبرنگار در پشاور ايفاى وظيفه ميکرد . یکتعداد خبرنگاران و فرهنگیان ولایت های هرات ، بلخ و ننگرهار در راه پیمایی ه های جداگانه قتل جان الله هاشم زاده خبرنگار افغان در پاکستان را تقبیح نموده و از مقامات افغانستان خواستند تا بالای حکومت پاکستان فشار وارد کنند که هر چه عاجل عاملین این جنایت را شناسایی و مجازات کند. ژورنالستان معترض طی راه پیمایی شان در شهر جلال آباد همچنین از حکومت پاکستان خواستند، تا همانگونه که چندی قبل در گرفتاری قاتلین یک ژورنالست آمریکایی در شهر کراچی پاکستان تلاش نمودند، در گرفتاری قاتلین هاشم زاده نیز تلاش جدی نمایند. در همین حال محمود توفیق غوری، قونسل پاکستان، در شهر جلال آباد به خبرنگاران اطمینان داد که پیام ژورنالستان معترض را به اسلام آباد انتقال میدهد.. جان الله هاشمزاده باشنده ولسوالى بتى کوت ولايت ننگرهار بوده ؛ تعلميات ابتداى و ثانوى را هنگام مهاجرت در پشاور تکميل نموده بود . موصوف 37 سال عمر داشت و محصل پوهنځى ژورناليزم پوهنتون خصوصى افغانها در پشاور بود . در سه سال اخیر این دومین خبرنگار افغان است که در مناطق سرحدی پاکستان به قتل میرسد اما از دستگیری عاملان این جنایت خبری نیست، انور صالح یک خبرنگار افغان بود که در شروع سال 2007 در منطقه هنگوی پاکستان بی رحمانه کشته شد، اما تا اکنون موضوع قتل وی از سوی هیچ ارگانی پیگیری نشد. دیده بان رسانه ها از حکومت افغانستان به ویژه از وزارت امور خارجه ی افغانستان و نهاد های بین المللی که در رستای دفاع از آزادی رسانه ها و خبرنگاران کار میکنند میخواهد تا موضوع قتل جان الله هاشم زاده را د از طریق حکومت پاکستان مورد پیگیری قرار داده و عاملان هر دو قتل را دستگیر و مجازات نماید. 5. مجروح شدن دو خبرنگارخارجی در جنوب افغانستان دو خبرنگار آژانس اسوشیتد پرس، در نزدیکی شهر کندهار شدیدا در اثر انفجار ماین مجروح شدند. این دو خبرنگار که یکی امیلینو مورانتی نام دارد از کشور اسپانیا بوده و به حیث عکاس در آژانس اسوشیتد پرس کار میکند و دیگری به نام اندی جانمی کو، فلمبردار اندونیزیایی است که به روز چهارشنبه 21 اسد در پی انفجار بمب دست ساز بشدت مجروح شدند. این دو خبرنگار همراه با کاروان نظامی در نزدیکی شهر کندهار عبور می کردند و انفجار در مسیر عبور این کاروان رخ داد. بنا بر نامه ی خبری که از سوی آژآنس اسوشیتد پرس به نشر رسید، امیلینو مورانتی در این انفجار یک پای خود را از دست داد و اندی جانمی کو، فلمبردار اندونیزیایی از ناحیه زانو و سینه شدیدا آسیب دیده است. نهاد گزارشگران بدون مرز با نشر اعلامیه ی مطبوعاتی که به تعقیب زخمی شدن خبرنگاران اسوشیتد پرس به نشر رسید از وضعیت امنیتی خبرنگاران در افغانستان ابراز نگرانی کرده و نوشته است: وضعیت امنیتی خبرنگاران در افغانستان روز به روز بدتر می شود. و بهای سنگین این ناامنی را کارکنان رسانه ها پرداخت می کنند. در اعلامیه ی گزارشگران بدون مرز آمده است که اگر خبرنگاران تنها باشند از سوی طالبان و باندهای مافیایی مورد تهدید و حمله قرار می گیرند و اگر همراه نظامیان باشند به آنگونه که لازم است، مورد حمایت و حفاظت قرار ندارد. دیده بان رسان ها از آنچه اتفاق افتاده است شدیدا! متاثر بوده و با خانواده ی خبرنگاران زخمی شده همدردی می کند. این نا امنی فزاینده تاثیر مستقیم بر کیفیت اطلاع رسانی و کار خبرنگاران در افغانستان دارد که از یک سو با عث میشود خبرنگاران خارجی کمتر حاضر شوند به افغانستان سفر کنند و از سوی دیگر پیکر آزادی بیان در افغانستان را که در این اواخر بیشتر از پیش آسبیب پذیر شده است صدمه میرساند. 6. لت کوب خبرنگار رادیو آزادی توسط پولیس در کندهار دوا خان مینه پال، گزارشگر رادیو آزادی در ولایت کندهار به تاریخ سوم سنبله ی سال روان زمانیکه میخواست از حمله ی انتحاری خونین که شام دوم سنبله در شهر کندهار بوقوع پیوست و بیشتر از 100 کشته وزخمی به جا گذاشت گزارش تهیه کند، مورد لت و کوب پولیس قرار گرفت. وی میگوید: با آنکه اجازه ی ورود به ساحه ی انفجار را از افسران امنیتی حاصل نموده بودم، پولیس ملی آن ولایت، وسایل خبرنگاری ام را از من گرفته و مرا مورد لت و کوب قرار دادند. آقای مینه پال در ادامه چنین شرح داد: پس از اینکه وسایل تخنیکی ام ( مینی دسک و مایکرافون) توسط پولیس ضبط شد، با سخنگوی والی کندهار تماس گرفته و جریان را به وی گفتم، تا مقام ولایت کندهار در زمینه ی دریافت وسایل تخنیکی ام همکاری نماید، ولی اندکی بعد از تماس تیلفونی ام، یک سرباز پولیس از من خواست تا داخل حوزه شوم، بعدآ آمر حوزه سرباز یاد شده را دستور داد تا دستانم را ببندد و بعد از تلاشی مرا گفت چرا قبل از مصاحبه بامردم از من اجازه نگرفتی ؟ من برایش یاد آور شدم که از افسران که در محل بودند اجازه گرفتم ولی آمر حوزه با بد و رد گفتن وسایلم را داده جبراً ازمحوطه ی حوزه خارجم ساختند. از سوی دیگر عبدالسمیع غیرتمل، یکتن از خبرنگاران که شاهد عینی در این قضیه بود ضمن تائید لت و کوب آقای مینه پال توسط پولیس، گفت: من تقریباً 50 متر از ساحه دور بودم که این رویداد رخ داد و آقای مینه پال را پولیس حوزه دوم ولایت کندهار با میله و قنداق تفنگ مورد لت و کوب قرار دادند، پولیس بعد از اینکه دانست آقای مینه پال از پولیس اجازه گرفته بود، وسایل ضبط اش را توقیف نمودند، زمانیکه آقای مینه پال به دنبال وسایل اش رفت دیدم که دست های آقای مینه پال را پولیس بسته بودند و به وی اهانت میکردند. گزارشگر دیده بان رسانه ها با تلاش های فراوان خواست تا در مورد با مسوولین امنیتی و سخنگوی والی کندهار صحبت نماید اما کسی حاضر به مصاحبه نشد. رحیم الله سمندر رییس انجمن آزاد ژورنالستان افغانستان، به این عقیده است که لت و کوب خبرنگاران با عث خود سانسوری خبرنگاران در کشور شده، به این ترتیب ژورنالستان نمیتوانند واقعات را به صورت درست تحت پوشش قرار دهند، وی در ادامه گفت: با این کار مقامات حکومتی، پروسه آزادی بیان و دیموکراسی زیر سوال رفته و این چنین اقدامات علیه ژورنالستان، نشان دهنده ی آنست که نظام افغانستان آهسته آهسته به سوی دیکتاتوری میرود که مستقیماً در کار اطلاع رسانی تاثیر دارد. قابل ذکر است که طبق آمار نشر شده از سوی دیده بان رسانه ها، طی دو ماه اخیر بیشتر از 27 مورد خشونت علیه خبرنگاران در افغانسان در این دفتر ثبت شده که شامل دو مورد قتل، دو مورد زخمی و 23 مورد تهدید، لت و کوب و بازداشت کوتاه مدت است، این بار نیز بیشترین خشونت ها علیه خبرنگاران از سوی حکومت اعمال شده است. دیده بان رسانه ها وضعیت خبرنگاران در افغانستان را نگران کننده خوانده از مقامات دولتی میخواهد تا جلو این گونه بد رفتاری ها و خشونت ها علیه خبرنگاران را بگیرد، تاپیکر آزادی بیان در کشور صدمه نبیند همچنین نظر به قوانین نافذه ی کشور، هیچ مقام و یا سرباز امنیتی حق اعمال خشونت علیه شهروندان و خبرنگاران را ندارد، مقامات امنیتی باید بدانند که خبرنگاران وظیفه اطلاع رسانی را بدوش دارند و حق دسترسی به اطلاعات حق هر شهروند میباشد. ضبط وسایل ثبتی خبرنگاران توسط مقامات امنیتی نشان دهنده ی آن است که نهاد های حکومتی در سدد سانسور اخبار اند، که ادامه ی این روند با عث دوری مردم از دولت خواهد شد. 7. لت و کوب خبرنگاران در ولایت هرات بتاریخ هفتم اسد سال روان، پنج خبرنگار از شبکه های مختلف خبری ادعا نمودند، زمانیکه میخواستند تظاهرات را که در شهر هرات براه انداخته شده بود تحت پوشش قرار دهند، مورد لت و کوب پولیس آن ولایت قرار گرفتند. این رویداد هنگامی صورت گرفت که خبرنگاران به منظور تهیه گزارش از جریان تظاهرات مردمی که پس از کشته شدن یک فرد ملکی توسط پولیس به خیابان ریخته بودند، به محل واقعه تجمع کرده بودند. شرف الدین استانکزی، خبرنگار رادیو آزادی، احمد فواد احمدی خبرنگار تلویزیون آریانا، محمد رضا شیر محمدی خبرنگار تلویزیون طلوع ، سید عبدالله سادات خبرنگار تلویزیون سبا، جلیل احمد رضایی خبرنگار رویترز و مولاداد یعقوبی تصویر بردار شبکه رادیو و تلویزیون آریانا صبح روز چهار شنبه زمانی که در حال تهیه گزارش و تصاویر خبری از جریان تظاهرات مردم بودند با برخورد شدید پولیس و افراد لباس شخصی مسلح مواجه شدند. شرف الدین ستانکزی، خبرنگار رادیو آزادی که یکی از این خبرنگاران است گفت: من میخواستم در تظاهرات که شخص در ملای عام به قتل میرسد تحقیق نمایم که از سوی پولیس مورد لت و کوب قرار گرفتم. به گفته ستانکزی، در اثر لت و کوب پولیس، از ناحیه ی دست، پا و چشم اش مجروح شده و از سوی دیگر والی هرات از آنها خواسته بود تا از این حادثه خبری را در رسانه های شان به نشر نرسانند که عده از رسانه ها نیز به این درخواست والی گردن نهادند. اما سمنوال نور خان نیکزاد، مسوول دفتر مطبوعاتی و سخنگوی قوماندانی امنیه ولایت هرات برخورد پولیس با خبرنگار رایو آزادی را یک سوء تفاهم دانست. از سوی دیگر سمنوال نور خان نیکزاد، مسوول دفتر مطبوعاتی و سخنگوی قوماندانی امنیه ولایت هرات در تظاهرات کشته شدن فرد یاد شده را به اثر فیر های هوشداریه پولیس میداند. در همین حال رضا شیر محمدی، خبرنگار تلویزیون طلوع که نیز در این حادثه از سوی پولیس ولایت هرات مورد اهانت قرار گرفته و از گزارش دهی ممنوع شده بود، در مورد به دیده بان رسانه ها گفت: دوستانم که آنها نیز خبرنگار اند با من تماس گرفتند و گفتند در این حادثه پولیس با خبرنگاران بدرفتاری میکند من زمانیکه در ساحه رسیدم دیدم آقای ستانکزی و سادات، از سوی پولیس مورد لت و کوب قرار گرفته بودند؛ خواستم آنها را به شفاخانه منتقل کنم و برای پولیس محل گفتم که من دوستانم را شفاخانه برده دوباره بخاطر تهیه گزارش برمیگردم، بعد دیدم که پولیس با خبرنگار تلویزیون آریانا و بقیه خبرنگاران با بسیار بی حرمتی رفتار نموده و جبرا آنان ر ا ز ا ساحه اخراج کردند. زمری بشری، سخنگوی وزارت داخله افغانستان در رابطه به رویداد ولایت هرات به رسانه ها گفته است هیئتی را به ولایت هرات فرستاده تا قضیه ی لت وکوب خبرنگاران را که از سوی پولیس آن ولایت صورت گرفته است بررسی کند. اما تا اکنون نتیجه ی بررسی هیئت اعزامی وزارت داخله به رسانه ها ارایه نگردید. این که چرا پولیس در ولایت هرات دست به خشونت علیه خبرنگاران زده است و علت این چنین خشونت ها در برابر خبرنگاران چیست؟ تاج محمد وردک وزیر پیشین داخله افغانستان و یکی از تحلیل گران مسایل امنیتی بی کفایتی پولیس را یگانه مشکل دانسته میافزاید اگر وضعیت به همین گونه ادامه یابد؛ آینده ی ژورنالستان در افغانستان وخیم خواهد بود. ولایت هرات یکی از ولایت های است که خبرنگاران هر از چند گاهی مورد خشونت و ضرب و شتم افراد ناشناس و پولیس قرار میگیرند. سال گذشته خدیجه احدی مدیر مسوول رادیو فریاد و نیلوفر حبیب گزارشگر تلویزیون ملی مورد ضرب و شتم افراد ناشناس قرار گرفته بود که تا اکنون عاملان آن جنایات شناسایی نگردیده و خبرنگاران مذکور را مجبور به ترک وظیفه نموده اند. دیده بان رسانه به این عقیده است در قوانین نافذه ی کشور به صراحت آمده است که پولیس حافظ جان و مال شهروندان میباشد و مکلف است تا امنیت جانی وشغلی خبرنگاران را تامین نماید، اگر پولیس دست به خشونت علیه خبرنگاران میزند این عمل نشانگر بی قانونی در صفوف پولیس را نشان میدهد. دیده بان رسانه ها لت وکوب خبرنگاران از سوی نهاد های امنیتی را شدیداً تقبیح نموده و از ارگان های عدلی وقضایی به ویژه از هیئت حقیقت یابی که از سوی وزارت داخله افغانستان به همین منظور وارد شهر هرات شده بود میخواهد تا عاملین این رویدار را شناسایی نموده و به پنجه ی قانون بسپارد.