قطع ارتباط با جهان برای انتخابات پشت درهای بسته

«جمهوری اسلامی ایران،امضا کننده‌ی بسیاری از عهدنامه‌های بین‌المللی است. ایران، عضو اتحادیه جهانی ارتباطات سازمان ملل، یونسکو، کنفرانس سازمان ملل متحد برای تجارت و توسعه(UNCTAD) و در آخر یکی از کشورهای فعال در جامعه جهانی اطلاعات (WSIS ) است که از ١٣ تا ١٧ ماه می ٢٠١٣ در ژنو اجلاس سالانه‌ی خود را برگزار می‌کند. جمهوری اسلامی باید تعهدات خود در برابر جامعه جهانی، و از این میان دسترسی آزاد به شبکه اینترنت را محترم شمرد. رهبران نظام باید به گفتمان دوگانه خود پایان دهند، آنها در برابر جامعه جهانی، متعهد به گردش آزاد اطلاعات می‌شوند اما در ایران، آپارتاید دیجیتال را به مردم تحمیل می‌کنند. «در آستانه‌ی ثبت نام کاندیداهای انتخابات ریاست جمهوری، رژیم که روزنامه‌ها را به شکل روزمره سانسور و تحت مهار خود دارد، و با ارسال پارزایت بر روی امواج رادیو و تلویزیون‌های ماهواره‌ای در پخش برنامه‌های آن‌ها اخلال می‌کند، حال قصد دارد، اینترنت را نیز قطع کند که ابزاری مهم برای اطلاع رسانی در ایران است. انزوای رسانه‌ای کشور، دست‌کم فراهم کننده‌ای شرایط لازم برای برگزاری انتخاباتی آزاد و دمکراتیک نیست.» سایت اطلاع رسانی بازتاب امروز((www.baztab.net/)) برای پنجمین بار در سه سال گذشته، از دسترس خارج شده است. بازتاب امروز، که برای روشنگری‌های انتقادی به دولت محموداحمدی نژاد شناخته شده است، در تاریخ ٨ اردیبهشت خبری مبنی بر احتمال وجود نواری در اختیار احمدی نژاد منتشر کرد. بازتاب نوشته بود، که در این نوار یکی از مقامات عالیرتبه جمهوری اسلامی در فردای انتخابات ٢٢ خرداد ١٣٨٨ به احمدی نژاد اطلاع داده است که « رای واقعی وی در انتخابات سال ۸۸ حدود ۱۶ ميليون نفر بوده و نظام ۸ ميليون رای به نفع وی اضافه کرده است.» سایت بازتاب در تحلیل این خبر نوشته بود «اگر وجود نوار درست باشد، رئیس جمهور می‌خواهد به این وسیله، بر شورای نگهبان برای تائید اسفندیار رحیم مشایی فشار وارد کند.» این خبر از سوی سایت رئیس جمهور ایران تکذیب شد. همان روز سایت از دسترس خارج شد. در ١٤ اردیبهشت، علی غزالی مدیر سایت بازتاب امروز به دستور دادستان تهران، به اتهام « تشویش اذهان عمومی» بازداشت و روانه زندان اوین شد. از سوی دیگر، گزارش‌گران بدون مرز باردیگر نقض فاحش حقوق بشر در زندان‌های جمهوری اسلامی ایران را محکوم می‌کند. از تاریخ اول اردیبهشت، ده زندانی سیاسی بند ٣٥٠ زندان اوین (عبدالله مومنی، امیرخسرو دلیرثانی، محمدحسن یوسف‌پورسیفی، سعید عابدینی، کامران ایازی، محمد ابراهیمی و پوریا ابراهیمی ) و از این میان سه روزنامه‌نگار زندانی، سعید مدنی، سیامک قادری و ابوالفضل عابدینی نصر به سلول‌های انفرادی بند امنیتی ٢٤٠ زندان اوین منتقل و از همه حقوق خود محروم شده‌اند. تعداد دیگری از زندانیان نیز در پی اعتراض به رفتار زندانبان‌‌ها با همبندان خود، تحت فشار قرار گرفته و تهدید شده‌اند. اتهام این زندانیان، اعتراض به دخالت، جواد مؤمنی معاون زندان اوین در امر اداره داخلی بند زندانیان است. این کارمند، که به آزار دادن زندانیان شهرت دارد، سعید مدنی «وکیل بند»، نماینده انتخاب شده از سوی زندانیان، را نپذیرفته بود و خواهان تغییر وی شده بود. سعید مدنی خواست‌هایی زندانیان را منعکس می‌کرد، از این میان سواستفاده‌ها و اجحاف مسوولان فروشگاه‌ها که از حمایت مقامات زندان نیز برخوردارند.