اعتراض نامه متهمان پرونده وبلاگ‌‏نويسان نسبت به برگزاری غيرعلنی دادگاه خود

به نام خدا جناب آقای مسعودی قاضی محترم دادگاه، ما امضا کنندگان اين نامه سه تن از متهمان پرونده ای هستيم که به نام « پرونده وبلاگ نويسان» شناخته شده و هم اکنون در شعبه تحت مديريت شما مراحل دادرسی را طی می نمايد. اقدام غيرمنتظره جنابعالی در غيرعلنی اعلام کردن بررسی پرونده ما درجلسه اخير دادگاه، درمورخ ۱۲ آذرماه،موجب شگفتی مان شد. انتظارداشتيم با توجه به جلسه حضوری با رييس محترم قوه قضاييه وتاکيد برپيگيری تخلفات ومبنا قرار دادن نتيجه کميته تحقيق سه نفره ايشان،رسيدگی به پرونده به شکل ديگری ادامه پيدا کند. باتوجه به اينکه آيت الله شاهرودی در آن ديدار صريحا اعلام کردند که اعترافات به اجبار گرفته از ما باطل است و نبايد مورد استناد قرار گيرد.و به دليل خوشبينی که تلاش می کنيم نسبت به روند دادرسی عادلانه پرونده داشته باشيم،برآن شديم درخصوص تصميم اخيرتان درباب غيرعلنی کردن بررسی پرونده درجلسه اخير دادگاه،که برخلاف مشی جلسه نخست دادگاه درششم آبان ماه بود،نکاتی را به استحضار برسانيم . پرسش ما از شما که مسئوليت خطير قضاوت را در اين دادگاه برعهده گرفته ايد اين است که چرا اتهاماتی که پيش از اين بارها و بارها در محافل مختلف از جمله در مصاحبه های مطبوعاتی برخی مقامات قوه قضاييه و حتی در سيمای رسمی جمهوری اسلامی مطرح و پخش شده است، بررسی اش در دادگاه غير علنی شده است؟ آيا ما اين حق را داريم که وقتی اتهامی به ما در حضور همگان (افکار عمومی و رسانه ها) نسبت داده می شود،درهمان شرايط از خود دفاع کنيم؟ اگر توجيه،بررسی اتهامات غير اخلاقی است که ما حاضريم ده ها مصاحبه مقامات قضايی،در زمان بازداشتمان ارائه کنيم که اتهامات اخلاقی را صريحا به ما نسبت داده اند.اگر نگران آبروی ما هستيد ما هيچ نگرانی از طرح علنی چنين اتهاماتی نداريم و دفاعيات مان را هم حاضريم در همان شرايط علنی انجام دهيم. درحالی که بعد ازپروژه اعتراف گيری که نهادهای مختلفی درآن حضور داشته اند،وخدا را شکر روندی است که کم وکيف آن بر هم وطنان عزيز پوشيده نيست، آيت الله شاهرودی درجلسه ای با متهمان اين پرونده،به شدت از رفتار های انجام شده متاثرشدند،وصميمانه گفتند که با خاطيان پرونده برخورد خواهد شد،عملا محتوای چنين اتهاماتی جای تعجب است.واساسا اينکه مبنای بررسی پرونده بارديگر همان نوشته هايی است که هم شما وهم ما می دانيم ماجرايش چيست، عملا بازگشتن به نقطه صفر به نظر می رسد. اگر توجيه،بر خلاف امنيت عمومی بودن طرح اتهامات است،چرا اتهامات ما در طول اين دو سال بارها و بارها از زبان و قلم ديگران جاری شده است؟ ما امضا کنندگان اين نامه ضمن اعتراض به برگزاری غيرعلنی دادگاه خواستار برگزاری علنی دادگاه هستيم و معتقديم همانگونه که پيش از اين اعلام اتهامات منتسب به ما در سطح گسترده و حتی در رسانه ملی خطری برای امنيت نبود هم اکنون نيز نبايد باشد. لذا از حضور جنابعالی موکدا خواستاريم دادگاه را علنی و با حضور نمايندگان رسانه ها برگزار کنيد،تا افکار عمومی همان گونه که اظهارات اجباری ما را پشت دوربين های تلويزيون دولتی شاهدبود، نيمه پنهان داستان غم انگيزفرزندان ايران را نيزبشنوند.تا شايد درسی باشد برای کسانی که برای قضاوت افکارعمومی اعتباری قائل نيستند،و گمان می کنند ماه را می توان هميشه پشت ابرپنهان کرد.پيشاپيش از حسن نظر و توجه شما سپاسگزاريم. شهرام رفيع زاده - روزبه ميرابراهيمی – اميد معماريان ۱۲ آذر ماه ۱۳۸۵