در رده‌بندی جهانی آزادی رسانه در ۲۰۲۴ بیش از نیمی از کشورهای قاره آمریکا شاهد وخیم شدن وضعیت خود بوده‌اند که به ویژه به دلیل افت شاخص

سیاسی آنها بوده است.

تعداد بیشتری از سیاستمداران  در سخنرانی‌های خود دست به انگ‌زنی و دیوانگاری روزنامه‌نگاران و رسانه‌ها می‌زنند. علاوه بر این، کنشگران سیاسی از کارزارهای ضداطلاعات، تعقیب قضایی آزارگرانه، و پروپاگاندای دولتی بهره می‌گیرند که آشکارا باعث ایجاد بی‌اعتمادی به رسانه‌ها شده و به دوقطبی‌ شدن جامعه دامن می‌زند. خشونت، همراه با حملات فیزیکی علیه روزنامه‌نگاران با مصونیت کامل، موجب پدید آمدن فضایی حاکی از سانسور در آمریکای

مرکزی و جنوبی شده است.

ایالات متحده (۵۵) با آماده شدن برای انتخابات ۲۰۲۴ شاهد ده رتبه سقوط بوده است که به دلیل بی‌اعتمادی روزافزون به رسانه‌ها است و حداقل بخشی از آن به دلیل ستیزه‌گری مقامات سیاسی، از جمله درخواست زندانی کردن روزنامه‌نگاران، بوده است. در چند مورد شاخص، ماموران محلی اجرای قانون اقداماتی ترسناک انجام داده‌اند که شامل حمله به اتاق‌های خبر و بازداشت روزنامه‌نگاران بوده است.

در آرژانتین (۶۶) نیز با قدرت گرفتن رئیس‌جمهور خاویر میلی وضعیتی مشابه برقرار است، فردی که موضع تهاجمی‌اش علیه روزنامه‌نگاری باعث سرکوب کثرت‌گرایی در رسانه‌ها شده است. در پرو (۱۲۵) وضعیت روزنامه‌نگاری رو به وخامت است چرا که وضعیت سیاسی آن به گونه‌ای روزافزون مبهم و مبهم‌تر می‌شود. این کشور طی دو سال گذشته ۴۸ رتبه سقوط داشته است. در آمریکای مرکزی، خصومت آشکار رئيس‌جمهور نجیب بوکله علیه روزنامه‌نگاری تحقیقی درست پس از سقوط آزاد السالوادور (۱۳۳) از سال ۲۰۱۹ قرار دارد.

سانسور، فشار سیاسی و تبعید اجباری

در سه کشور انتهای رده‌بندی در این منطقه، یعنی کوبا (۱۶۸)، نیکاراگوئه (۱۶۳)، و ونزوئلا (۱۵۶)، روزنامه‌نگاری بر اساس تصمیمات خودسرانه مورد سانسور قرار گرفته و می‌تواند شکل بازداشت، اخلال در پخش برنامه، و بررسی‌های اداری به خود بگیرد. در گواتمالا (۱۳۸) جرم‌انگاری روزنامه‌نگاری و زندانی کردن خوزه روبن زامورا، شاهدی است بر تهدیدی جدی که روزنامه‌نگاری طی سال‌های گذشته تجربه کرده است.

در اکوادور (۱۱۰) بحران سیاسی و ظهور جرایم مجرمانه موجب اخلال در فضای دموکراتیک شده است. در هائیتی (۹۳)، علی رغم این که در مقایسه با سال گذشته که شش روزنامه‌نگار کشته شدند امسال کسی کشته نشد، اما هنوز این کشور از نظر شاخص امنیتی در بین ۱۸۰ کشور در رتبه ۱۳۱ قرار دارد. در مکزیک (۱۲۱)، کشوری که بیشترین تعداد روزنامه‌نگاران کشته شده (۷۲ نفر) را در سراسر جهان طی ده سال گذشته دارد، رئيس‌جمهور آندرس مانوئل لوپز ابرادور جز ایراد سخنرانی تلاش اندکی برای اجرای وعده‌هایش کرده است، به نظر می‌رسد او بیشتر از مواجهه با روزنامه‌نگاران نگران است تا آنکه دغدغه فراهم کردن محیطی امن برای کار اصحاب رسانه داشته باشد.

جنبشی مثبت و چالش‌های جدید

اخبار خوب امسال از شیلی (۵۲) به گوش می‌رسد که شاهد ۳۱ رتبه صعود بود. کاهش دوقطبی سازی جامعه و اراده دولت برای اولویت دادن به آزادی رسانه برای فراهم آوردن محیطی امن برای کارمندان رسانه نقش به سزایی در این پیشرفت داشته است. در برزیل (۸۲) دولت رئیس‌جمهور لولا پیشرفتی به سمت عادی‌سازی روابط با رسانه‌ها داشته است، پس از دوره‌ای که به دلیل دستور رئيس‌جمهور ژائير بولسنارو شاهد پدید آمدن تنشی جدی میان دولت و رسانه‌ها بودیم. کاستاریکا (۲۶) که روزی بهترین رتبه این منطقه را داشت به سقوط خود ادامه می‌دهد که بیشتر به دلیل بروز تنش میان دولت و رسانه‌ها است. کانادا (۱۴) بهترین نتیجه را در منطقه داشته است اما این کشور هم از مشکلات خود مصون نیست،‌ به ویژه عدم ثبات اقتصادی و مالی که گریبان صنعت رسانه‌های این کشور را گرفته است.